Από την ίδια έρευνα, που διήρκησε περισσότερο από δύο χρόνια, συμπεραίνεται ότι ο ελληνόκτητος στόλος θα παραμείνει ισχυρός, ενώ ο ιαπωνικός στόλος ενδέχεται να μειωθεί ακόμα και στο μισό.
Πιο συγκεκριμένα η μελέτη επισημαίνει ότι το θαλάσσιο εμπόριο θα υπερδιπλασιαστεί μέχρι το 2030, και από 9 δισ. τόνους σήμερα θα κυμανθεί από τα 19 μέχρι και τα 24 δισ. τόνους.
Σημειώνεται ότι στη μελέτη εξετάζονται τρία σενάρια. Το «Status Quo» που η παγκόσμια ανάπτυξη θα ακολουθήσει τα σημερινά δεδομένα με κάποιες περιόδους «εκτίναξης» και κάποιες άλλες ύφεσης. Επίσης το «Global Commons» που η ανάπτυξη θα προέλθει από στενή συνεργασία ανάμεσα στα κράτη, γεγονός που θα μειώσει τον προστατευτισμό και θα ενισχύσει την ανάπτυξη. Το τρίτο σενάριο, «Competing Nations» θεωρεί ότι τα έθνη θα λειτουργήσουν αυτόνομα και για τα δικά του συμφέροντα το κάθε ένα. Σε αυτή την περίπτωση θα αυξηθεί ο προστατευτισμός και θα μειωθεί η ανάπτυξη.
Τα ορόσημα
Μεγάλες αλλαγές θα σημειωθούν στα ενεργειακά πράγματα του πλανήτη μας, αφού όπως επισημαίνεται στη μελέτη περίπου το 50% της ετήσιας παραγωγής πετρελαίου θα προέρχεται από γεωτρήσεις σε βαθιά ύδατα, ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα θα έχουν εκατονταπλασιαστεί οι πλωτές ανεμογεννήτριες. Σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του παγκόσμιου στόλου, τα δεξαμενόπλοια θα έχουν τη μικρότερη αύξηση σε αριθμό, ενώ τα containerships χωρητικότητας άνω των 7.600 teu θα αυξηθούν με τριπλάσιους ρυθμούς από ότι τα containerships με χωρητικότητα κάτω των 7.600 teu.
Τα σενάρια
Η Κίνα, στο πρώτο σενάριο, θα έχει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στο στόλο της μέχρι το 2030 σημειώνεται χαρακτηριστικά στη μελέτη. Από το 15% της παγκόσμιας χωρητικότητας το 2010 θα κυμανθεί από το 19% μέχρι το 24%, και θα είναι άμεσος ανταγωνιστής της Ελλάδας και των υπόλοιπων ναυτιλιακών κρατών της Ευρώπης. Όσον αφορά την Ιαπωνία, η οποία το 2010 είχε το 12% του παγκόσμιου στόλου, αναμένεται να συρρικνωθεί ακόμα και πάνω από το μισό, αφού θα ελέγχει το 5,6% μέχρι το 6,7% μέχρι το 2030.
Όπως υπογραμμίζουν οι μελετητές τα επόμενα 20 χρόνια, η Κίνα η νοτιοανατολική και η νοτιοανατολική Ασία θα αναζητήσουν ευκαιρίες για να αναπτύξουν τους στόλους τους, στην περίπτωση του τρίτου σεναρίου. Τα παραδοσιακά μεγάλα ναυτιλιακά κράτη όπως η Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα δουν το στόλο τους να μειώνεται.
Στην περίπτωση του δεύτερου σεναρίου, η Ευρώπη θα διατηρηθεί στην πρωτοπορία σε ό,τι αφορά τον παγκόσμιο εμπορικό στόλο. Σε αυτή την περίπτωση και άλλες μικρές χώρες με φιλοδοξίες θα αναζητήσουν την ανάπτυξη του στόλου τους. Στα δεξαμενόπλοια το ποσοστό της Ευρώπης θα μειωθεί από 41% που ήταν το 2010 στο 27% με 34%. Αντίστοιχα στη Νότια Ασία το μερίδιο θα ανέλθει σε 16% με 19% από 11% που ήταν το 2010, ενώ η Κίνα το μερίδιό της θα ανέλθει από 10 έως 13% το 2030 από 7,6% το 2010.
Στην περίπτωση των LNG carriers αυτά θα ελέγχονται από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ιαπωνίας μέχρι το 2030. Ταυτόχρονα το ποσοστό των ευρωπαϊκών κρατών θα πέσει από το 29% το 2010 στο 21 με 23% το 2030. Την ισχυρότερη ανάπτυξη στα bulk carriers θα έχει η Κίνα, φτάνοντας να ελέγχει ακόμα και το 31% το 2030, ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη θα σημειώσουν απώλειες από 1% μέχρι 4% το 2030. Στην περίπτωση του «Competing Nations» τα κράτη της Ασίας θα ελέγχουν ακόμα μεγαλύτερο μερίδιο, ενώ σύμφωνα με το σενάριο «Global Commons» η Ελλάδα θα αυξήσει τα ποσοστά της στην αγορά.
Τέλος στα containerships οι ευρωπαϊκές χώρες θα δουν τα μερίδιά τους από 48% το 2010 να πέφτουν στο 29,5% με 35,6% το 2030. Το μερίδιο της Κίνας θα αυξηθεί από 18,3% σήμερα στο 29,5% με 35,6%. Αυξημένα μερίδια θα έχουν και οι χώρες της Μέσης Ανατολής, αλλά και της Λατινικής Αμερικής, ενώ πτωτικά θα κινηθούν τα μερίδια της Β. Αμερικής.
ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
